Εμμανουέλ Μακρόν: Ο νέος αναμορφωτής της
Ευρώπης
Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com
Η ευρωπαϊκή Δημοκρατία στο απόσπασμα! Αλλά όχι από τις
ανόητες δηλώσεις του ισπανού πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι ότι η «Καταλονία δεν κατάφερε να διεξαγάγει ένα
δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία», επικαλούμενος το 46% της συμμετοχής,
επειδή δεκάδες χιλιάδες αστυνομικοί ρόμποκοπ έδερναν τον κόσμο, που πήγαινε να
ψηφίσει, και έκλεβαν τις κάλπες από τα εκλογικά κέντρα. Ούτε γιατί ο Αλέξης
Τσίπρας άλλαξε το καθαρό αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος για να επιβιώσει
πολιτικά ώστε να έχει κι αυτός την ευκαιρία του να «αλλάξει» την Ευρώπη.
 |
| Aux Champs-Elysées, aux Champs-Elysées Au soleil, sous la pluie, à midi ou à minuit Il y a tout ce que vous voulez aux Champs-Elysées |
Η «Δημοκρατία Εμπρός!» (La République en marche! - LREM) του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ
Μακρόν κέρδισε 308 έδρες (σε σύνολο 577) στην Εθνοσυνέλευση, στις εκλογές του
Ιουνίου 2017, αλλά στην πραγματικότητα αυτό που συνέβη ήταν μία θεσμική
εκτροπή, που ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου και οδηγεί στην επικράτηση των
θλιβερών μειοψηφιών. Όχι ότι αυτό δεν συνέβαινε μέχρι τώρα. Όμως τώρα έπεσαν
και οι μάσκες. Για πρώτη φορά επικυρώθηκε εκλογικό αποτέλεσμα, σε μία μεγάλη
ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα, με την αποχή στο εξωπραγματικό και εξωθεσμικό 58%!
Το «κίνημα» του Μακρόν δεν υπήρξε ποτέ κόμμα. Ιδρύθηκε στην Αμιέν στις 6
Απριλίου 2016 και αυτοχαρακτηρίστηκε «ένα
φιλελεύθερο, προοδευτικό κίνημα». Επρόκειτο για έναν κεντρώο συνδυασμό,
στις τάξεις του οποίου υπήρχε και ένα παραδοσιακό κεντρώο κίνημα, το MoDem,
του υπουργού Δικαιοσύνης Φρανσουά Μπαϊρού, που με μονοψήφιο ποσοστό πήρε 42
έδρες, επειδή συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο της LREM. Ο Μακρόν, παίρνοντας
το 1/7 των ψήφων, κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση, τουτέστιν
το 53,379 των εδρών!
Εθνικιστές και
κομμουνιστές έθεσαν θέμα νομιμοποίησης του αποτελέσματος λόγω της υψηλής
αποχής, αλλά ποιος δίνει σημασία στους χαμένους των εκλογών. Το Σοσιαλιστικό
Κόμμα, με τις παραδοσιακές «ουρές» του, τους δήθεν ριζοσπάστες αριστερούς και
τους οικολόγους, δεν κατάφερε να κερδίσει παρά μόνον 44 έδρες, ενώ η
κεντροδεξιά πήρε 137. Η καταπόντιση των σοσιαλιστών, τόσο στις προεδρικές όσο
και στις βουλευτικές εκλογές, υπήρξε τεραστίων διαστάσεων. Η «ακροδεξιά» Μαρί
Λεπέν του Εθνικού Μετώπου, στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του Απριλίου
2017, πήρε ποσοστό 21,30% των 41.000.000 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, μόλις 2,71%
λιγότερο από τον Εμμανουέλ Μακρόν, με 22,30% αποχή, και πέρασε στον δεύτερο
γύρο, όπου συγκέντρωσε το 33,90% και
10.644.118 ψήφους, με ποσοστό αποχής 25,44%, και παρά την ενορχηστρωμένη
πολεμική εναντίον της από το σύνολο των άλλων πολιτικών κομμάτων και των
ευρωπαϊκών ΜΜΕ. Τα 10.644.118 ψηφοδέλτια της Λεπέν, στις εκλογές για την Εθνοσυνέλευση
απέφεραν μόλις 8 έδρες, επτά λιγότερες από το όριο των 15 εδρών για να μπορεί
να σχηματίσει δική της κοινοβουλευτική ομάδα. Το MoDem με πολύ μικρότερο
ποσοστό από το Εθνικό Μέτωπο πήρε 42 έδρες!
Όλα βεβαίως έχουν την
εξήγησή τους. Τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης εκλέγονται με μονοεδρικό πλειοψηφικό
σύστημα. Ενώ στην Ελλάδα έχουμε ένα μικρό αριθμό μονοεδρικών περιφερειών, η
Γαλλία είναι χωρισμένη σε 577 μονοεδρικές περιφέρειες, τις έδρες των οποίων
κερδίζουν οι υποψήφιοι που συγκεντρώνουν το 50%+1 από τον πρώτο γύρο, ή στον
επαναληπτικό γύρο μετά από 15 ημέρες. Επομένως, εάν κάποιος υποψήφιος δεν
καταφέρει να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο, και στον επόμενο όλα τα κόμματα
πριμοδοτήσουν τον αντίπαλό του, τότε δεν έχει καμία πιθανότητα να κερδίσει την
έδρα. Επαναλαμβάνεται, δηλαδή, 577 φορές το μοτίβο του δευτέρου γύρου των
προεδρικών εκλογών. Με λίγα λόγια, ο αρχηγός ενός κόμματος μπορεί να πάρει 10
εκατομμύρια ψήφους στις προεδρικές εκλογές, αλλά θεωρητικά είναι πιθανόν το
κόμμα του να μην κερδίσει ούτε μία έδρα στην Εθνοσυνέλευση! Η Δημοκρατία στο
τρελοκομείο!
Έχουν ήδη δημοσιευθεί
κάποια στοιχεία για την ακαδημαϊκή, επαγγελματική και πολιτική καριέρα του
Μακρόν. Αν αληθεύει ότι ο Μακρόν «πλήρωσε
50.000 ευρώ για να σπάσει το συμβόλαιο από την κυβερνητική του σύμβαση το 2008»
και ότι «αποχώρησε για να εργαστεί ως
επενδυτικός τραπεζίτης σε μία εξαιρετικά αμειβόμενη θέση στην Τράπεζα
Ρότσιλντ», τότε εξηγείται επαρκώς η ραγδαία πολιτική του ανέλιξη. Από το
2012 έως το 2014 εργάστηκε ως αναπληρωτής γενικός γραμματέας στην προεδρία της
Γαλλικής Δημοκρατίας και μετά ως εκ θαύματος, στις 24 Αυγούστου 2014, ανέλαβε
υπουργός Οικονομικών και Οικονομίας και Ψηφιακής Πολιτικής! Τον Αύγουστο του
2015 αποχώρησε από το Σοσιαλιστικό κόμμα και το 2017 έγινε πρόεδρος της Γαλλίας!
Μέσα σε τρία χρόνια, από γραμματέας έγινε …πρόεδρος στο Ελυζέ!
Ο πολιτικά άχρους, άοσμος και άγευστος Μακρόν,
από τις πρώτες ώρες της εκλογής του στη θέση του 8ου προέδρου της 5ης
Γαλλικής Δημοκρατίας διακήρυξε τις ασαφείς αλλά εύληπτες «πολιτικές» του θέσεις
«περί πνεύματος του Διαφωτισμού», που
τάχα μου υπονομεύεται, για «μία νέα ελπίδα
και ένα νέο ουμανισμό», και για την «καραμέλα» του νεοταξικού ευρωπαϊκού
πολιτικού συστήματος «περί επανίδρυσης
της Ευρώπης». Ούτε αριστερός, ούτε δεξιός, ούτε σοσιαλιστής, κατά δηλώσεις
του ιδίου, ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας. Ενθαρρυμένος από τους διθυράμβους των
νεοταξικών ευρωπαϊκών ΜΜΕ για το πρόσωπό του, - προφανώς επειδή «σάρωσε» στον
πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών με …24% - ο Μακρόν θέλησε να εμφανιστεί ως ο
διαμορφωτής της νέας τάξης πραγμάτων στην Ευρώπη κατηγορώντας, για παράδειγμα,
την Πολωνία ότι τίθεται στο περιθώριο της ΕΕ και ότι «αποφασίζει να πάει αντίθετα με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα σε πολλά θέματα».
Η πολωνή πρωθυπουργός
Μπεάτα Σίντλο, τον έσφαξε με το γάντι προτρέποντάς τον να ασχολείται με τη
Γαλλία, αλλά τον δικαιολόγησε λέγοντας ότι οι αλαζονικές δηλώσεις του άοσμου
Μακρόν ίσως «να οφείλονται στην έλλειψη
εμπειρίας και πολιτικής πρακτικής, κάτι που παρατηρεί με κατανόηση, αλλά περιμένει
ότι θα καλύψει γρήγορα αυτά τα κενά και ότι στο μέλλον θα είναι πιο συγκρατημένος»!
Πάλι καλά που δεν του είπε ότι θα του μάθει να γράφει με το δεξί, όπως
έκανε ο Καμμένος στον Τσίπρα.
Οι αρχηγικές εμμονές
του Μακρόν να ηγηθεί της προσπάθειας για την «ανοικοδόμηση» της ζώνης του Ευρώ
συνεχίστηκαν και στην ομιλία του στην Πνύκα, στη διάρκεια της επίσκεψής του
στην Αθήνα. Σαφείς υπήρξαν και οι προθέσεις του όσον αφορά στη θέσπιση ενός
κοινού προϋπολογισμού και ενός κοινού υπουργού Οικονομικών των 27. Ο «μικρός»
Μακρόν είναι φτιαγμένος και φτιασιδωμένος. Δεν είναι τυχαία η εμφάνισή του τώρα
που το Ηνωμένο Βασίλειο διαπραγματεύεται τους όρους της αποχώρησής του από την
Ε.Ε. Μετά την ολοκλήρωση του Brexit, η Γαλλία θα μείνει η
μόνη πυρηνική δύναμη της Ε.Ε. με την ισχυρότερη πολεμική βιομηχανία, αλλά με
την οικονομία της στην κόψη του ξυραφιού.
Αναμένουμε, λοιπόν, την
απροσδιόριστη ακόμα «νέα μέθοδο» με
την οποία ο Γάλλος πρόεδρος στοχεύει να προωθήσει τον διάλογο για την
ανοικοδόμηση της Ευρώπης. Ταυτοχρόνως, όμως, δεν γίνεται να μην επισημάνουμε
την ευφορία που δημιούργησε ο «επικός» Μακρόν στα «αντίγραφά» του εν Ελλάδι,
που περιμένοντας τη σειρά τους, για μέρες λαμπρές, φαντασιώνονται τις «ανοικτές κοινωνίες» του Soros
και τις «ανοικτές θύρες» του Γάλλου
προέδρου.
Υ.Σ.: Η υπόθεση μπάζει
από παντού.
