Translate

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

ΓΚΑΛΟΠΙΕΣΗ!




Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com

Η στατιστική επιστήμη αναπτύχθηκε γιατί αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο στην επιστημονική έρευνα και ως τέτοιο θα έπρεπε να παραμείνει, αλλά δυστυχώς «ασχολήθηκε» με την πολιτική. Τα δείγματα σε μία συμβατική στατιστική μελέτη είναι πραγματικά και μετρήσιμα, προέρχονται από συγκεκριμένο χωροχρόνο και δεν δίδουν διαφορετικό αποτέλεσμα αν χρησιμοποιηθούν σε άλλη χρονική στιγμή. Για παράδειγμα, αποδεκτές προς στατιστική επεξεργασία είναι οι τιμές των βαρέων μετάλλων Hg, Pb, Cu ή Cr, που βρίσκονται σε δείγμα από μία θαλάσσια περιοχή κοντά σε βιομηχανική ζώνη.
Οι απαντήσεις «ΝΑΙ», «ΟΧΙ», «Ν.Δ.», «ΣΥΡΙΖΑ», «ΠΑΣΟΚ», «ΔΗΜΑΡ», «ΠΟΤΑΜΙ» κ.ο.κ. δεν αποτελούν «τιμές» επιστημονικά αποδεκτές για διενέργεια στατιστικής μελέτης, καθώς είναι πολύ πιθανόν να μην είναι πραγματικές ή να είναι σκοπίμως ψευδείς και άρα μη μετρήσιμες και δεν έχει νόημα να χρησιμοποιηθούν σε διαφορετικό χρόνο από αυτόν της δημοσκόπησης (δεν ικανοποιείται ο όρος της εγκυρότητας). Ως εκ τούτου ήταν αναμενόμενη η δημοσκοπική ψυχεδέλεια, με το εκλογικό σώμα να δείχνει ότι βρίσκεται στα όρια της ιδεολογικής σχιζοφρένειας. Τα υψηλά ποσοστά – έως και 40% - των «αναποφάσιστων» αποδεικνύουν απλώς του λόγου το αληθές. Σε αντιστοιχία, η απουσία από τη στατιστική επεξεργασία του 40% των τιμών του θαλασσίου δείγματος (Zn, Ni, Cd, As) θα μας οδηγούσε αποδεδειγμένα σε λάθος εκτίμηση.
Η δημοσκοπική πρεμούρα από την επομένη των τελευταίων κάθε φορά εκλογών μπορεί να παραλληλισθεί μόνο με τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης και των παλμών ενός ενήλικα, καθώς και οι δημοσκοπήσεις και το πιεσόμετρο μας δίνουν διαφορετικό αποτέλεσμα όσες φορές κι αν χρησιμοποιηθούν μέσα σε μία εβδομάδα. Τα ποσοστά των κομμάτων ανεβοκατεβαίνουν με ταχύτητες ανελκυστήρα ουρανοξύστη, όπως ακριβώς και η αρτηριακή πίεση των ψηφοφόρων από τα διαφορετικά αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων ανάλογα με την εταιρεία, κόμμα, εφημερίδα. Οι μόνες επιστημονικά αποδεκτές «τιμές» για στατιστική επεξεργασία είναι αυτές που προκύπτουν από την κάλπη την ημέρα των εκλογών.



 




Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ




Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com

Αν ήταν δυνατόν να «φορτωθούν» ταυτόχρονα στο σκληρό δίσκο του εγκεφάλου μας όλα τα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης, τότε το «click of death» του δίσκου θα ήταν εγγυημένο χωρίς καμία δυνατότητα ανάκτησης των δεδομένων. Ο καθημερινός καταιγισμός των σκανδάλων και των αποκαλύψεων σπρώχνει τα παλαιότερα στο πάτο του πηγαδιού της διαφθοράς και τα τρωκτικά συνεχίζουν εκεί αθέατα το έργο τους εις υγείαν των κορόιδων. Κατακαημένη δημοκρατία, κατάντησες κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των επαίσχυντων.
«Ο όλος σχεδιασμός απέβλεπε στο να παρουσιαστεί η εγκληματική τους δράση ως δανεισμός επιχειρήσεων, που δεν μπορούσαν να επιστρέψουν τα δάνεια τους και προσέφευγαν στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Όποιος ετοιμαζόταν να πάρει ένα «δάνειο», η πρώτη του φροντίδα, λίγο πριν, ήταν να κρύψει την περιουσία του μέσω ενός λαβυρίνθου από off shore».
Από την παρουσίαση των πεπραγμένων του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου και προέδρου της Αρχής κατά της νομιμοποίησης του μαύρου χρήματος Π. Νικολούδη προέκυψε ότι το στρίβειν μερίδας των επιχειρηματιών δια του άρθρου 99 είχε λάβει και σουρεαλιστικές διαστάσεις. Ορισμένοι «τραπεζίτες» έπαιρναν δάνεια από τις τράπεζές τους και πτώχευαν τις επιχειρήσεις! Χιλιάδες πολίτες στην ανεργία, χωρίς αποζημιώσεις και χωρίς τη δυνατότητα να πάρουν το επίδομα ανεργίας.
Δισεκατομμύρια ευρώ – όσα έχουν εντοπιστεί – έχουν τσεπώσει, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, οι επιτήδειοι από παράνομες επιστροφές ΦΠΑ με τη συνεργασία των ελεγκτών φυλάκων, που αντί να φυλάνε Θερμοπύλες, τις …έτρωγαν. Αλλά μήπως δεν είναι η ίδια η πολιτεία που θεσμοθέτησε τον τρόπο είσπραξης των φορολογικών εσόδων, που νομοθέτησε τις διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα, που επιτρέπει τη σύσταση και λειτουργία Μ.Κ.Ο. και off shore εταιριών, που έχει διαμορφώσει ένα τερατώδες πολύπλοκο διοικητικό και οικονομικό σύστημα, στο οποίο κινούνται μόνο «νομικά επιτελεία και άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν και πού το πάνε»;

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

ΤΑ "ΟΦΕΛΗ" ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ




Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com

Η απάντηση στην κυβερνητική ικανοποίηση για τα 3,9 δισ. ευρώ του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2013 και για τα 595 εκατ. ευρώ του Ιανουαρίου 2014, έχει δοθεί πλήρως τόσο από την αρχαιο-ελληνική γραμματεία, όσο και από αρθρογράφους, οι οποίοι ανέλυσαν σε βάθος τα παράπλευρα "οφέλη" των μνημονίων. Η κρίση λοιπόν ήταν μία ευκαιρία για την εκ βάθρων οργάνωση των κρατικών υπηρεσιών, την εξυγίανση των ασφαλιστικών ταμείων, τον περιορισμό της υπερβολικής δόμησης, την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος έπειτα από 40 χρόνια κ.ο.κ.
Άλλωστε, ουδέν κακόν αμιγές καλού, διότι αγαθόν και κακόν ταυτόν και ποιος λογαριάζει που ενός κακού μύρια έπονται επειδή αισχρόν το γ’ αισχρόν, καν δοκή καν μη δοκή, άσε που ουδέν κακόν ραδίως απόλλυται. Τι σημασία έχει που οι κυβερνώντες το μεν καλόν εώρων και επιδοκίμαζον, έπραττον δε το κακόν. Ο Σαίξπηρ έλυσε το θέμα με φλεγματικό τρόπο: «Δεν υπάρχει τίποτα τόσο καλό ή τόσο κακό, η σκέψη το κάνει έτσι». Μην σκέφτεστε τα μνημόνια …πλεόνασμα είναι!
Όσο περισσότερο διαρκεί η κρίση τόσο σοφότερους μας κάνει. Για παράδειγμα, έχουν εμπλουτιστεί οι γνώσεις μας για τον εμβριθή νεολογισμό των «μη κυβερνητικών οργανισμών», η συντομογραφία των οποίων παραπέμπει σε στρατιωτικό όρο (Μονάδα Κατάχρησης Ορισμού). Αυτοί οι «μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί» στηρίζονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και τον εθελοντισμό, αλλά ο χαρακτηρισμός τους «μη κυβερνητικοί» δεν αποκλείει και την κυβερνητική χρηματοδότησή τους.
Το εύρος των δραστηριοτήτων αυτών των Μ.Κ.Ο. διευρύνει τα όρια της φορολογικής νομολογίας, καθώς καθιερώνει τα προαιρετικά παραστατικά και βελτιώνει την αποδοτικότητα του συστήματος ως προς την επινόηση μεθόδων κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος. Κυβερνητικοί λοιπόν «οι μη κυβερνητικοί», προσωπικά φέουδα με τον μανδύα του «οργανισμού» και μεταξύ άλλων και «εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων», μέσω των κοινωφελών προγραμμάτων εργασίας 2011-2012, όπως κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ. Πόση γνώση μπορεί να κρύβεται πίσω από ένα χρέος 500 δις ευρώ;