ΜΕΡΚΕΛΙΣΤΕΣ, ΓΚΕΜΠΕΛΙΣΤΕΣ. ΟΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ

booksonthesites.blogspot.com

Εάν νομίζεις ότι η πολιτική είναι αυτό που δείχνει, τότε:

1.     Αν είσαι πολιτικός, ν’ αλλάξεις επάγγελμα. Δεν κάνεις γι’ αυτή τη δουλειά.

2.     Αν είσαι ψηφοφόρος, μην πας να ψηφίσεις. Θα κάνεις κακό σε όλους μας.

Αποδείχθηκε άκρως πετυχημένη η τακτική της κοσμοκράτειρας Βρετανίας να στέλνει τα θωρηκτά και τα αντιτορπιλικά της να επιβάλλουν την πολιτική της στο ελληνικό προτεκτοράτο, δια του ναυτικού αποκλεισμού, κατηγορώντας το για «φιλογερμανισμό». Η σύγχρονη εκδοχή αυτής της προβοκατόρικης κατηγορίας είναι το τσιτάτο του Αλέξη Τσίπρα «εσείς δεν είστε ευρωπαϊστές, είστε μερκελιστές», προς τους επικεφαλείς της τρικομματικής το 2012, που οριοθέτησε την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ.

Της εκλογικής νίκης προηγήθηκαν και άλλες παλαιοκομμουνιστικές ατάκες: «Να τελειώνουν οι κυβερνήσεις των Κανών, να τελειώνουν οι πρωθυπουργοί της νέας Φρειδερικής, οι μερκελιστές πρωθυπουργοί Μπαρόζο» κλπ. Όταν επισκέφθηκε η Μέρκελ την Ελλάδα, ο «Τσε και Λούλα μαζί» απεφάνθη: «Η Μέρκελ έρχεται να στηρίξει τους μερκελιστές της»! Αλλά η υπόθεση άπτεται του «φιλογερμανισμού» και δια άλλης οδού. Με τη γιγάντωση του φιλοναζί Μιχαλολιάκου, έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και στους πολίτες το ενοχικό σύνδρομο ότι, στα καλά καθούμενα, έγιναν αντισημίτες και ρατσιστο-σεξιστές! Οι δε Χρυσαυγίτες εντρυφούν, πλέον, στις λεπτομέρειες του Κανονισμού της Βουλής και στα κηρύγματα Αγάπης του αποστόλου Παύλου!

Εν αρχή ην ο λόγος. Η νεοδημαγωγική αντίληψη της πολιτικής από τον σημερινό πρωθυπουργό υπήρξε εμφανής στην εκφορά του λόγου. Η ψευδο-επαναστατική ρητορική αποτελεί όχημα ανέλιξης, που ξεμένει γρήγορα από βενζίνη. Ο Αλέξης επεδίωξε συχνές συναντήσεις με τη «νέα Φρειδερίκη» σε βαθμό στερητικού συνδρόμου, (για να αισθάνεται ισοϋψής, ως άλλος Ελευθέριος Βενιζέλος, με τους Ευρωπαίους ηγέτες). Ούτε ο Πούτιν μπόρεσε να ξεφύγει από τη μέγκενη της - δια των βαρύγδουπων δηλώσεων - αυτοπροβολής του Alexis. Πάντως, το βλέμμα του Πούτιν έχει …κάτι τις, όταν τον βλέπει! Ίσως ζηλεύει γιατί ο Alexis με μία του δήλωση μπορεί να προκαλέσει περισσότερη ζημιά στον καπιταλισμό, απ’ όση ο Πούτιν με διηπειρωτικούς πυραύλους και πυρηνικές κεφαλές φέροντες.

Η εκδοχή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Βαρουφάκη, «σκότωσε» την Πηνελόπη, αντί για τους μνηστήρες, κερδίζει συνεχώς έδαφος κατά την αέναη διαπραγμάτευση με τους εταίρους. Ο ΣΥΡΙΖΑ νομιμοποίησε σε «θεσμούς» τους πάλαι ποτέ «οικονομικούς δολοφόνους», «τροϊκανούς», «τοκογλύφους» κ.ο.κ. Σε ανταπόδοση οι «θεσμοί» επιτρέπουν στον νέο Άτλαντα να «κουβαλά στις πλάτες του την αξιοπρέπεια ενός λαού, αλλά και την ελπίδα των λαών της Ευρώπης»! Η Κουμουνδούρου, ο ομφαλός της γης. Κάτι σαν τους Δελφούς…

Οι αφίσες της ΟΑΚΚΕ, που γεμίζουν την Αριστοτέλους συχνά - πυκνά, μετά τη συμφωνία της 20^ης Φεβρουαρίου, με τίτλους όπως «Οι Γκέμπελς του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζουν καταστροφή» και «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Πούτιν στραγγαλίζει τη χώρα, ενώ κάνει πως τη σώνει», μπορεί να είναι ύποπτες προθέσεων και περιεχομένου αλλά επανέφεραν στο προσκήνιο αναπάντητα ερωτήματα, για τους υπεύθυνους του μακροχρόνιου ενορχηστρωμένου σαμποτάζ κατά της ελληνικής οικονομίας. 

Επαναστατικές - «μπολσεβίκικες» - συνθήκες δημιουργούνται με την εμπλοκή του γενικού πληθυσμού στη μιζέρια και υπό τη συνεχή απειλή νέων «Δεκεμβριανών». Το κόλπο είναι παλιό. Επικεφαλείς είναι πάντοτε κομισάριοι που ευδοκιμούν μόνο σε καπιταλιστικό περιβάλλον και οι οποίοι σε κομμουνιστικές συνθήκες αυτοκαταστρέφονται, σαν την κασέτα των «Επικίνδυνων αποστολών». Αν δεν επαρκούν οι ντόπιοι για το σκηνικό, φέρνουμε κι απέξω. Ανεργία, φτωχοποίηση, αυτοκτονίες. Το όποιο σχέδιο εφαρμόστηκε παρέχοντας ελευθερία ασυδοσίας προς όλες τις κατευθύνσεις. Τώρα φιλιούνται σταυρωτά και δήθεν ψάχνουν να βρουν αν έπρεπε να προηγηθεί των μνημονίων η αναδιάρθρωση του χρέους. Αν έκανε η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα. Πιάσε τ΄ αυγό και κούρευ’ το!

Η ΜΗΤΡΑ ΤΟΥ ΕΠΟΝΕΙΔΙΣΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ

booksonthesites.blogspot.com

Για ποιο χρέος μιλάμε; Το πόρισμα της Επιτροπής της Βουλής αναφέρεται στο χρέος «που προκάλεσαν οι ρυθμίσεις που επέβαλε η Τρόικα» και που «παραβιάζει ευθέως τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των κατοίκων της Ελλάδας. Ως εκ τούτου η Ελλάδα δεν πρέπει να πληρώσει αυτό το χρέος διότι είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο». Γιατί είναι επονείδιστο; Διότι αποτελεί προϊόν δόλιας μεθόδευσης και διότι από όλα τα δανειακά κεφάλαια της δήθεν διάσωσης, στην κάλυψη των τρεχουσών δημοσίων δαπανών κατευθύνθηκε λιγότερο από το 10% των κεφαλαίων. Το επονείδιστο χρέος είναι το χρέος των μνημονίων, το χρέος που προέκυψε από το παραφουσκωμένο έλλειμμα του 2009. Ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ Νίκος Λογοθέτης τόνισε ότι μπορεί να εκπλαγούμε εάν κάποια στιγμή υπολογιστεί το πραγματικό έλλειμμα του 2009. Μπορεί να είναι και το δεύτερο μικρότερο έλλειμμα, μετά τη Γερμανία, στην Ευρωζώνη!

Όλη η αλήθεια εμπεριέχεται στο μακροσκελές και τεκμηριωμένο άρθρο των πρώην στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ Ζωής Γεωργαντά και Νίκου Λογοθέτη, και στις καταθέσεις των μαρτύρων στην Επιτροπή Αληθείας για το Δημόσιο Χρέος και στην Εξεταστική Επιτροπή για τα Μνημόνια. Σύμφωνα με το άρθρο των πρώην στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ, η συνολική ζημιά του Ελληνικού Δημοσίου λόγω της ψευδούς πιστοποίησης, όχι μόνο του ελλείμματος αλλά και του χρέους του 2009, ξεπερνά με τους συντηρητικότερους υπολογισμούς τα 210 δις ευρώ για τα έτη από το 2011 έως και το τέλος του 2014, ποσό που αντιπροσωπεύει το 117% του σημερινού ΑΕΠ! Ο υπολογισμός έγινε χωρίς να ληφθούν υπόψη επακόλουθοι παράγοντες, όπως η ζημία από τον βραχυχρόνιο δανεισμό, από την αύξηση των ασφαλίστρων κινδύνου, από το κούρεμα των ομολόγων, από διαφυγόντα κέρδη επενδύσεων των κουρεμένων αποθεματικών κ.ο.κ.

Εξ’ ου και η λυσσώδης προσπάθεια της κυβέρνησης ΓΑΠ να μας πείσει ότι στα μνημόνια οδηγηθήκαμε από το έλλειμμα του 2009. Πράγματι, αλλά από το φουσκωμένο! «Η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, υπερτονίζοντας τη σημασία των δημοσίων ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους, βοήθησε το 2009 να παρασταθεί η εξελισσόμενη τραπεζική κρίση σαν κρίση χρέους». Τον Απρίλιο του 2010 ανακοίνωσαν έλλειμμα 13,6% και τον Νοέμβριο του 2010, ένα μήνα μετά την ανακοίνωση των ελλειμμάτων όλων των άλλων κρατών – μελών, ανακοίνωσαν έλλειμμα 15,8%!

Με το παραφουσκωμένο έλλειμμα του 2009 όχι μόνο δικαιολόγησαν την επαίσχυντη «σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης» και το 1^ο μνημόνιο, αλλά προετοίμασαν το έδαφος και για το 2^ο μνημόνιο. Με την υπογραφή της τότε κυβέρνησης, η Ελλάδα παραιτήθηκε «αμετάκλητα και άνευ όρων» από κάθε ασυλία που της παρέχει η εθνική της κυριαρχία και οδηγήθηκε «στα τάρταρα της κοινωνικο-οικονομικής απαξίωσης και συμφοράς»! Οι μάρτυρες παρουσίασαν με αναλυτικό τρόπο στην Επιτροπή όλες τις αλχημείες για τη διόγκωση του ελλείμματος, στο τελευταίο τρίμηνο του 2009, αλλά και τη συνωμοσία του 2010 «ενάντια στην αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους προκειμένου να προστατεύσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα» κυρίως της Γερμανίας και της Γαλλίας.

Γεωργαντά και Λογοθέτης καταγγέλλουν μάλιστα παρεμβάσεις επί παρεμβάσεων στο έργο της Δικαιοσύνης, μετά την ποινική δικογραφία του εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος κ. Γ. Ζ. Πεπόνη, καθώς και προσπάθειες «κουκουλώματος από τη συντροφιά του Σκοτεινού Άρχοντα με κάτι ακατανόητα βουλεύματα επί βουλευμάτων και αόρατες δικογραφίες»! Όταν ρωτήθηκε ο κ. Λογοθέτης ποιος είναι ο «σκοτεινός άρχοντας», απάντησε ότι, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε!

Αλλά και ο Νίκος Στρόμπλος, πρώην διευθυντής Εθνικών Λογαριασμών της ΕΛΣΤΑΤ «χαρακτήρισε δραματική την 21^η Οκτωβρίου του 2009, ημέρα που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να στείλει νέα δεδομένα για το έλλειμμα (το ανέβασε στο 12%), ενώ δεν υπήρχε τότε λόγος να το κάνει»! Ο κ. Στρόμπλος αναρωτήθηκε: «Γιατί να τρέξει τόσο γρήγορα μία κυβέρνηση να αναθεωρήσει τα στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος και να δημιουργήσει πρόβλημα αξιοπιστίας»;

185 ΧΡΟΝΙΑ ΦΑΥΛΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑΣ

Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ

booksonthesites.blogspot.com

Μπορεί ο ομότιμος καθηγητής του συνταγματικού δικαίου Γεώργιος Κασιμάτης να νόμιζε, όπως είπε, ότι κάτι έπαθε το μυαλό του, όταν διάβασε για πρώτη φορά τους όρους της «σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης» του 2010, εμάς όμως ουδόλως μας εξέπληξε η προαναγγελθείσα, άλλωστε, εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, του εθνικού μας πλούτου και της εθνικής οικονομίας στην Υπέρτατη Εξουσία των δυνάμεων του Χρήματος, που ελέγχει την Τρόικα, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Όπως τόνισε ο έγκριτος συνταγματολόγος και στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής, τέτοιο ανοσιούργημα δεν έχει υπογραφεί από κανένα άλλο κράτος στην παγκόσμια ιστορία, ούτε υπάρχει κάτι σχετικό στην παγκόσμια βιβλιογραφία δανειακών συμβάσεων. Με την υπογραφή, της τότε κυβέρνησης, η Ελλάδα παραιτήθηκε «αμετάκλητα και άνευ όρων» από κάθε ασυλία που της παρέχει η εθνική της κυριαρχία!

Η εκχώρηση όμως της εθνικής μας κυριαρχίας καταπίπτει με την απλή επίκληση των αρχών της ισότητας και του όρου της αμοιβαιότητας του Συντάγματος, διότι οι Δυνάμεις του Χρήματος, ναι μεν έχουν την παγκόσμια οικονομική επικυριαρχία, δεν έχουν όμως «εθνική κυριαρχία» να μας δώσουν, βάσει της αμοιβαιότητας. Από το γεγονός της μη κύρωσης από τη Βουλή, της προδοτικής αυτής αρχικής δανειακής σύμβασης «εσχάτης προδοσίας», γεννάται το δικαίωμα της Ελλάδας να προσφύγει στα διεθνή δικαστήρια και σε διεθνείς οργανισμούς, για να καταγγείλει τον στραγγαλισμό της και την de facto υποτέλειά της, που έχουν ως σκοπό την υφαρπαγή του ορυκτού πλούτου και όλων των εθνικών πόρων. Ο κ. Κασιμάτης τόνισε ότι η λεόντεια σύμβαση του 2010 επιτρέπει στους δανειστές να ρυθμίζουν αυτοί και μόνο τις οικονομικές μας σχέσεις με τρίτες χώρες! Από το 2010 καμία ελληνική κυβέρνηση δεν κατήγγειλε τις δανειακές συμβάσεις αν και είναι ασύμβατες με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και τις Διεθνείς Συνθήκες.

Όμως γιατί άραγε εμάς δεν μας προκάλεσε καμία εντύπωση η εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας από την κυβέρνηση ΓΑΠ και η «σιωπηρή» αποδοχή της από τις μετέπειτα κυβερνήσεις, υπό την πρόφαση της επαπειλούμενης οικονομικής ασφυξίας της χώρας;

Οι τρεις τόμοι της «Φαυλοκρατίας 1821-1954» του Νίκου Α. Αντωνακέα, δυνατή γροθιά στο στομάχι του φαύλου ελληνικού κατεστημένου, υπερέβαιναν τα εσκαμμένα για να τους αντέξει το «σύστημα» της κομματοκρατίας. Κυκλοφόρησαν στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1950 και έκτοτε εξαφανίστηκαν για να επανεκδοθούν το 1994. Ο Αντωνακέας ασχολήθηκε και «με τας ολεθρίας ξενικάς επιρροάς και επεμβάσεις» και έγραψε για πολιτικά πρόσωπα που «απεμπολήσαντα τα Εθνικά ημών συμφέροντα, εγένοντο όργανα των ξένων Δυνάμεων». Επεσήμανε στην τελευταία παράγραφο του προλόγου: «Εάν εν τω έργω μου τούτω, θίγονται πολιτικαί μορφαί, αίτινες, ενομίσθησαν ή και νομίζονται ακόμη παρά τινων, ως μεγάλαι και εξαιρετικαί, τούτο οφείλεται εις την ιερότητα της ιστορικής αληθείας και εις την φιλοδοξίαν μου, όπως, μη διστάσω, ανασύρων τον πέπλον του Ελληνικού δράματος να αποκαλύψω και να παραδώσω εις τους Έλληνας, τους τα φαύλα πράξαντας δημαγωγούς, τους διαταράξαντες την Ελληνικήν Κοινωνίαν, τους εκμεταλλευτάς του Λαού, τους υποτελείς και πράκτορας ξένων Δυνάμεων πολιτικούς ηγέτας, ως και πάντα άλλον, όστις καθ’ οιονδήποτε τρόπον, έβλαψε την Πατρίδα».

Δεν είναι τυχαίο που, την εποχή επανέκδοσης του έργου του Αντωνακέα, ο Δημοσθένης Κούκουνας έπεισε τον θρυλικό σύνδεσμο του Ζέρβα στην Αθήνα επί κατοχής 90χρονο Ηρακλή Ν. Πετιμεζά να επεξεργαστεί το τεράστιο αρχείο του, που κάλυπτε μία περίοδο 70 χρόνων(!). Προέκυψε, λοιπόν, το συγκλονιστικό του πόνημα «Ελληνική υποτέλεια και κλεπτοκρατία 1830-1995». Ποιος διάβασε τον Πετιμεζά και δεν εξοργίστηκε...

«Διεθνή κέντρα εξουσίας, με αντίθετα συμφέροντα, θέλουν μία παρακμιακή Ελλάδα και την εμποδίζουν 165 χρόνια, (1995), να γίνει ελεύθερο, ενωμένο και αξιοσέβαστο Κράτος, πολεμώντας εδώ τους τίμιους και φιλοπάτριδες και επιβάλλοντας σαν εθνική ηγεσία τους κλέφτες και προδότες, του κακού τούτου επιτεινομένου εξ εγγενών ελαττωμάτων, προς τελικό όφελος αρπακτικών γειτόνων…».

Ο Πετιμεζάς πέθανε το 1998 αλλά υπήρξε προφητικός για την τραγωδία της σημερινής χρεοκοπημένης Ελλάδας: «Η επικέντρωση της ενοχής είτε σε 5-6 μεγαλοκατόχους ΜΜΕ («βαρώνους») είτε σε ένα πολιτικό αρχηγό, αποπροσανατολίζουν από τον Μεγάλο Κίνδυνο, που είναι η διαρκής σκλήρυνση της Υποτέλειας, μέσω μίας ολοένα ευρυνόμενης στράτευσης ντόπιων πρακτόρων, πολλών ενσυνειδήτως και άλλων ανεπιγνώστως υπηρετούντων τον ξένον επικυρίαρχο, διότι τόσο οι «βαρώνοι» όσο και οι όποιοι αρχηγοί κομμάτων είναι κι αυτοί προϊόντα και όχι αυτοδύναμοι παράγοντες».