Translate

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

ΜΕΡΕΣ ΑΛΑΜΑΝΑΣ




Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com

Τώρα που πολιτικοί και οικονομολόγοι ερίζουν εάν υπάρχει ή δεν υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα και εάν είναι βιώσιμο ή όχι το δημόσιο χρέος, καλό θα ήταν να θυμηθούμε το φρικτό θάνατο του Αθανάσιου Διάκου, στις 24 Απριλίου 1821 στη Λαμία, μετά τη μάχη της Αλαμάνας.
Ο Διάκος αρνήθηκε την προσφορά του Ομέρ Βρυώνη να αλλαξοπιστήσει και σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, πριν υποστεί το παλούκωμα και το κάψιμο, υπέστη φοβερά βασανιστήρια με πυρωμένα καρφιά και καυτό λάδι στο παλιό χάνι, εκεί όπου έχει ανεγερθεί το Λαογραφικό Μουσείο. Ανάμεσα στο πλήθος, που παρακολούθησε προς συμμόρφωση και παραδειγματισμό την οδύνη του εθνομάρτυρα, με άδεια του αιμοσταγούς Χαλήλ Μπέη, ήταν και η δύσμοιρη μάνα του Διάκου.
Οι ζωές των ραγιάδων, πλούσιων και φτωχών, κρέμονταν από μία κλωστή σε όλη τη διάρκεια της οθωμανικής επικυριαρχίας.  Η σερραϊκή χρονογραφία του Παπασυναδινού, την οποία επιμελήθηκε με ευλάβεια ο Σερραίος συγγραφέας Γιώργος Καφταντζής, μας κληροδότησε την αυθεντική εικόνα μίας τυπικής υπόδουλης πολιτείας και τα τραγικά πορτρέτα των Ελλήνων του 17ου αι. στην πόλη των Σερρών.
«Επαλούκουσαν οι Τούρκοι τον Μανόλη τον Μποσταντζόγλη τον σκευοφύλακα, κατάγναδα εις το σπήτην του εις την Κλοποτίτζα…. Και αυτός τους έβριζεν και σκύλους και άπιστους τους έλεγεν. Και έτζη τον επαλούκωσαν. Και από πάνου από το παλούκι πολλά τους ονειδούσεν και τους έβριζεν και αυτοί μη δυνάμενοι υποφέρουν ταις βρησές, οπού επήγενεν η γλώσσα του σαν το χελιδώνι, εκρέμασάν τον έτζη με το παλούκι».
Τα μαρτύρια του Γένους των Ελλήνων δεν είχαν τελειωμό.
«Έκαψαν οι Τούρκοι τον Πάτρουλα εις το σανηδόφωρον… Και επάτησαν το σπήτην του και πολλά κακά έκαμαν εις αυτόν και εις τα υπάρχοντά του, διότι ήτον υπέρπλουτος… Και τόσον έβαλαν περισσά ξύλα και κληματζήδες και έστεκαν όλοι οι Τούρκοι τρωγήρου, έως ού εκάϊκεν όλος και δεν απόμηνεν ουδέ κόκαλον αυτόν».



 




Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ




Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών και οι εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ σας προσκαλούν τη Δευτέρα 5 Μαΐου 2014, στις 20:00΄ στην εκδήλωση:

«Η Ανατολική Μακεδονία 
από τον Μακεδονικό Αγώνα
 έως τη Μικρασιατική Καταστροφή»

με την παρουσίαση των βιβλίων του Βασίλη Σ. Κάρτσιου

α) «Η μάχη της Δοβίστας, ο Μακεδονικός Αγώνας στην Ανατολική Μακεδονία».
β) «Η γενοκτονία του Ελληνισμού της Ανατολικής Μακεδονίας, κατά τη 2η βουλγαρική κατοχή (1916-1918)»

και αναφορά προδημοσίευσης στο υπό έκδοση βιβλίο του
«Οι αρχιτέκτονες του Μικρασιατικού Ολοκαυτώματος».

Την εκδήλωση θα προλογίσει ο πρόεδρος της Δ.Κ.Β.Σ.
κ. Αθανάσιος Μπασδάνης.

Ομιλητές
1)     Δρ. Γιώργης Έξαρχος, ερευνητής – συγγραφέας.
2)     Δρ. Πάνος Νοτόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Τ.Ε.Ι. Σερρών.

Αμφιθέατρο Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Σερρών «Γεώργιος Καφταντζής», Νίκου Νικολάου 20, Σέρρες, τηλ. 2321098550

GALAXY SPECTRUM





Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com

Η πολυδιάσπαση στο χώρο της Αριστεράς, σοσιαλιστικής, μαρξιστικής – λενινιστικής, τροτσκιστικής, σεχταριστικής, λικβινταριστικής, σταλινικής, μαοϊκής, αναθεωρητικής, σοσιαλδημοκρατικής κ.ο.κ εξηγείται εν μέρει από τις πολλαπλές αναγνώσεις της Μαρξιστικής – Λενινιστικής θεώρησης και τις διαφορετικές παραδοχές στο πρόβλημα των καταβολών του σοσιαλιστικού κινήματος στην Ευρώπη. Τη σύγχρονη εκδοχή αυτής της αρχέγονης αντιπαλότητας αποτελούν οι πρόσφατες δηλώσεις του Δημήτρη Κουτσούμπα: «πολιτικός καιροσκόπος και σκυλάκι του καναπέ ο Τσίπρας».
Η αναφορά γίνεται σε μία προσπάθεια κατανόησης της ιδεολογικά δυσδιάκριτης πολυδιάσπασης στο χώρο της συμβατικά λεγόμενης «Δεξιάς», όπου η κλασσικού τύπου διαφοροποίηση Καραμανλικών –  Φιλοβασιλικών, Καραμανλικών - Μητσοτακικών ή Νεοκαραμανλικών – Σαμαρικών, μετεξελίχθηκε σε «Δεξιά» τύπου Σαμαρά, Καρατζαφέρη, Πολύδωρα, Καμμένου, Ψωμιάδη, Νικολόπουλου αλλά και τύπου Μπαλτάκου, Μιχαλολιάκου ή Παππά και Κασιδιάρη.
Μία προσέγγιση με βάση την τρέχουσα επικαιρότητα οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα, όπως άλλωστε έδειξαν τα δεκάδες άρθρα και αναλύσεις από την εποχή της ίδρυσης της  ΔΗΑΝΑ του Στεφανόπουλου, της ΠΟΛΑΝ του σημερινού πρωθυπουργού ή του ΚΕΠ του Αβραμόπουλου αλλά και από τη σχετικά πρόσφατη εποχή της διαγραφής της Ντόρας Μπακογιάννη το 2010. Για την ερμηνεία της πολυδιάσπασης της Δεξιάς, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως κομβικό σημείο η «άλωση» της Ν.Δ. από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Η ώσμωση της πολυδιάσπασης δεξιά και αριστερά του ορατού φάσματος εξηγείται σε διεθνές επίπεδο από τις δηλώσεις του Σιμόν Πέρες: «Όλες οι χώρες αλλάζουν διότι άλλαξε ο κόσμος. Κανείς δεν έχει επιλογή… Έχουμε παγκόσμια οικονομία χωρίς παγκόσμια κυβέρνηση και εθνικές κυβερνήσεις χωρίς έλεγχο των οικονομιών τους». Η παγκόσμια οικονομία αναζητά την κυβέρνησή της! Οι Έλληνες έχασαν τη λογική τους και την αντίληψη των πραγμάτων και της ιστορίας τους. Πέρα από την ορατή περιοχή των κομμάτων κρύβονται «γκρούπες» σέχτες, διεθνιστές, εθνικιστές, μηδενιστές, δωδεκαθεϊστές, άθεοι, μασόνοι, νεοναζιστές, νέο-ορθόδοξοι, οικουμενιστές, οι συχνότητες των οποίων αποτελούν αντικείμενο της φυσικής του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.




 




Κυριακή 13 Απριλίου 2014

ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ




Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com

Η υπερβολή χρησιμοποιείται για να δοθεί έμφαση στο λόγο και να προκληθεί ισχυρή μεν, εσφαλμένη δε εντύπωση, για μία κατάσταση ή ιδιότητα, μεγαλοποιημένη σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταστεί εκτός φυσικών και λογικών ορίων και συνεπώς εκτός πραγματικότητας. Για τις παρενέργειες των υπερβολών, η αρχαιοελληνική γραμματεία μας άφησε παρακαταθήκη πλήθος αποφθεγμάτων, αλλά ως νεοέλληνες των εκείνων ρήμασι μη πειθόμενοι, ουδόλως τα εφαρμόζουμε στην πράξη. Ο πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης το διατύπωσε αναλυτικότερα: «Παν το πολύ, τη φύσει πολέμιον». Εις μάτην όμως και ως ιατρική συμβουλή.
Αν η υπερβολή είναι συνώνυμη με την ακρότητα, την έλλειψη μέτρου, τη διόγκωση, την υπέρβαση ή την ασωτία και την ακολασία, τότε γιατί ο Ουίλλιαμ Μπλέηκ ισχυρίστηκε ότι ο δρόμος της υπερβολής καταλήγει στο παλάτι της σοφίας; Μα γιατί η υπερβολή ήταν αυτή που τον καθιέρωσε ως μεγαλοφυή ποιητή, χαράκτη, ζωγράφο, μυστικιστή και οραματιστή. «Το υψηλό παραμένει κατ’ ανάγκη σκοτεινό για τους αδύναμους ανθρώπους».
Στην τέχνη η υπερβολή δημιουργεί χαρακτήρες, τεχνικές, καινοτομίες και οράματα. Στην πολιτική δημιουργεί μισαλλοδοξία και φανατισμό. Τα κομματικά επιτελεία, κατά το δοκούν, κάνουν την τρίχα τριχιά, τον σπάγκο καραβόσκοινο. Τις έσωθεν «τσαπατσουλιές» τις κρύβουν κάτω από το χαλί, οι δικές τους ιδέες αποτελούν δόγμα, καμία αποκάλυψη δεν μπορεί να διαταράξει τη νιρβάνα και τον ναρκισσισμό τους. Οι απόψεις των άλλων χαρακτηρίζονται παραβατικότητα, καταγγέλλεται ως ανεπίτρεπτη η διαφορετική ιδεολογική και πολιτική προσέγγιση των πραγμάτων και όλα συνθλίβονται στη διεκδίκηση του πολιτικώς ορθού, δηλαδή στη μάχη για την επικράτηση της δικής τους εξουσίας.
Η υπερβολή γεννά υπερβολή, όπως τα θηλαστικά γεννούν θηλαστικά και τα πτηνά, πτηνά. Ο άκρατος δανεισμός έφερε τα ληστρικά μνημόνια και τα τερατώδη ποσοστά ανεργίας, η απληστία οδήγησε στον εξευτελισμό της χώρας και στην απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας και το άκρον άωτον της υπερβολής έγινε συνώνυμο της πολιτικής σκηνής.



 




Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΟΥ




 Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com

Στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος. Η φράση προέρχεται από τη συλλογή αρχαιοελληνικών και λατινικών γνωμικών του Έρασμου με τίτλο Adagiorum Chiliades. Ίσως, είναι η μόνη εξήγηση για την πρεμούρα των μίντια, προεξάρχουσας της δημόσιας τηλεόρασης, να διατυμπανίζουν τις κοινοτυπίες του Νίκου Δήμου, αναφορικά με την «ιστορική αλήθεια». Από εκατοντάδες άρθρα και ομιλίες, τα μίντια επιλέγουν να αναμασήσουν την «επιφοίτηση» του κ. Δήμου, ο οποίος για μία ακόμη φορά ανακάλυψε τα απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη (3 Απριλίου 1770 - 4 Φεβρουαρίου 1843).
«Οι αλήθειες δεν είναι σχετικές. Αυτό που είναι σχετικό είναι οι απόψεις για την αλήθεια». Οι αφορισμοί (escolios) του Κολομβιανού συγγραφέα των «αποσπασματικών σημειώσεων» Nicolas Gomez Davila, μας βοηθούν να κρατήσουμε χαμηλούς τόνους: «Δεν πρέπει να δίνουμε σε ανθρώπους με ηλίθιες απόψεις την ικανοποίηση της οργής μας».
Τα μαρτύρια των γυναικών των Ναουσαίων οπλαρχηγών, του Καρατάσου, του Ζαφειράκη, του Κατσαούνη, του Καμπίτη και του Μαλάμου περιγράφουν με τρόμο Έλληνες και ξένοι ιστορικοί. Μετά το ολοκαύτωμα της Νάουσας τον Απρίλιο του 1822, οι μακελάρηδες του Εμπού Λουμπούτ έσφαξαν σαν τα τραγιά 1.241 νεομάρτυρες αιχμαλώτους στο Κιόσκι της Νάουσας και μετέφεραν εκατοντάδες άλλους - κυρίως γυναίκες - στη Θεσσαλονίκη, όπου υπέστησαν τα μαρτύρια της Κόλασης: Πυρακτωμένα σίδερα, βραστό λάδι, κοχλάζον ύδωρ, κρέμασμα από τα τσιγκέλια, εγκλεισμός σε σάκους με πεινασμένες γάτες και ποντίκια.
Εκτός από το παλούκωμα, που ήταν ο τρόμος των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, ο Γάλλος περιηγητής Joseph Pitton de Tournefort (1656-1708) μας περιγράφει και τη φρικαλέα εκτέλεση με γάντζους ή τσιγκέλια:
«Ο δήμιος ανεβάζει τον κατάδικο με καρούλι ψηλά σ’ ένα στύλο. Κάτω από το στύλο είναι καρφωμένα τσιγκέλια. Ύστερα αφήνει απότομα το σκοινί και ο κατάδικος πέφτει μ’ όλο το βάρος στους γάντζους και καρφώνεται άλλοτε στο στήθος, άλλοτε στις αμασχάλες ή σ’ άλλο σημείο του σώματος».
Η δυστυχία του να είσαι …μονόφθαλμος.