Translate

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Ιστορικά αδόκιμη η 29η Σεπτεμβρίου



Υποστηρίζει ο συγγραφέας Βασίλης Κάρτσιος για την ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ των θυμάτων της 2ης βουλγαρικής κατοχής

Ιστορικά αδόκιμη και ασύμβατη με τη διεθνή πρακτική θεωρεί ότι είναι η επιλογή της 29ης Σεπτεμβρίου ως ΗΜΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ των θυμάτων της βουλγαρικής κατοχής το 1916-18 στην ανατολική Μακεδονία, ο συγγραφέας του βιβλίου «Η γενοκτονία του ελληνισμού της ανατολικής Μακεδονίας, κατά τη 2η βουλγαρική κατοχή (1916-1918)» Βασίλης Σ. Κάρτσιος.

Με αφορμή την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011, για την καθιέρωση στους νομούς Σερρών, Δράμας και Καβάλας, ΗΜΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ των θυμάτων της βουλγαρικής κατοχής, ο κ. Κάρτσιος επισημαίνει επίσης ότι υπήρξε ατολμία στη διατύπωση του αιτήματος προς την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, καθώς περιορίζει σε τοπικό επίπεδο το γεγονός.
Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε από την Ομοσπονδία Σερραϊκών Συλλόγων Θεσσαλονίκης και την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Σερρών – Μελένικου, στο πλαίσιο της προσπάθειας για να γνωστοποιηθεί στο ευρύ κοινό η επαίσχυντη βουλγαρική κατοχή στην ανατολική Μακεδονία κατά τη διάρκεια του 1ου παγκοσμίου πολέμου.

Ο συγγραφέας προτείνει την καθιέρωση της 21ης Ιουνίου ως ΗΜΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ του ελληνισμού της ανατολικής Μακεδονίας και εκθέτει μία σειρά από επιχειρήματα, όπως:
1. Στις 21 Ιουνίου 1917, οι βουλγαρικές αρχές κατοχές άρχισαν να συγκεντρώνουν «κατά διαταγή της βουλγαρικής κυβερνήσεως», όλους τους άνδρες από ηλικίας 17 έως 60 ετών «κατά σειράν κατά συνοικίας» για να σταλούν στα βουλγαρικά κάτεργα σε όλη την τότε βουλγαρική επικράτεια από τη Βάρνα μέχρι το Γκόστιβαρ και το Κίτσεβο των Σκοπίων.
2. Οι τρομερές εκείνες ημέρες του Ιουνίου 1917 έμειναν ανεξίτηλα χαραγμένες στη συλλογική μνήμη των κατοίκων, καθώς τα εναπομείναντα γυναικόπαιδα έβλεπαν με τρόμο και απόγνωση, τους άνδρες τους, τους γιούς τους, τους πατεράδες, τους παππούδες τους και τα αδέλφια τους, να οδηγούνται με τη βία στα άθλια βαγόνια των βουλγαρικών συρμών.
3. Αν οι συντάκτες του ψηφίσματος είχαν διαβάσει τα απομνημονεύματα του Αλέξανδρου Ζάννα, ο οποίος συνόδευσε τις αποστολές του ελληνικού και του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού για την παραλαβή των ομήρων, θα γνώριζαν ότι οι όμηροι βίωσαν την πραγματική κόλαση και κατά την επιστροφή τους και ότι πολλοί από αυτούς πέθαναν από ασιτία ή δολοφονήθηκαν μετά την 29η Σεπτεμβρίου.
«… το ταξίδι από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, μέχρι των ελληνικών συνόρων το έκαμναν εις διάστημα είκοσι ημερών».
Σε απλά ελληνικά η βουλγαρική κυβέρνηση, που υποτίθεται ότι ζήτησε άνευ όρων ανακωχή στις 29 Σεπτεμβρίου, είχε δώσει εντολή να μην επιστρέψει κανένας όμηρος ζωντανός στην ανατολική Μακεδονία.
4. ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ δεν σημαίνει ημέρα πανηγυρισμών για την «άνευ όρων ανακωχή» που ζήτησε η Βουλγαρία. Δεν πανηγυρίζουμε για την επιστροφή των επιζώντων. Στην ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ τιμούμε τη μνήμη των νεκρών μας, των 70.000 νεκρών μας, που βίωσαν ένα ανείπωτο μαρτύριο κατά τη διάρκεια της ομηρίας τους και άφησαν τα άγια κόκαλά τους σε ομαδικούς τάφους καλυμμένους με ασβέστη.
5. Η 29Η Σεπτεμβρίου συνδέεται με την έναρξη της σφαγής των κατοίκων της Δράμας και των Σερρών, κατά τη διάρκεια της 3ης βουλγαρικής κατοχής (1941-1944), μέσα σ’ ένα δολοφονικό αμόκ των κατοχικών αρχών, που κράτησε 3 ημέρες και αφάνισε περισσότερους από 4.000 Έλληνες. Η επιλογή αυτής της ημερομηνίας θα επιτείνει τη σύγχυση για τα δύο γεγονότα. Άλλωστε ήδη έχουν διατυπωθεί αντιρρήσεις για το λόγο αυτό και από τοπικούς φορείς της Δράμας.

Ο κ. Κάρτσιος καλεί τους αρμόδιους φορείς να αναθεωρήσουν το κείμενο της ψηφίσματος και να δώσουν στο ιστορικό αυτό γεγονός την πραγματική του διάσταση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου