ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Οι σύγχρονοι 300 του Λεωνίδα και ο εσμός των μωρών

Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ

booksonthesites.blogspot.com

Η ανίκανη Ελλαδική στρατιωτική ηγεσία μας στέρησε στην Κύπρο μία μεγαλειώδη νίκη εναντίον των Τούρκων. Εάν υπήρχε συγκροτημένη έστω και μία ελληνική μεραρχία, οι Μαμελούκοι δεν επρόκειτο να κάνουν ούτε ένα βήμα επί κυπριακού εδάφους. Η κυπριακή τραγωδία του 1974 υπήρξε άθλιο έργο ελληνόφωνων ηλιθίων.

 

«α. Αξιωματικοί και οπλίται της τοποθεσίας αμύνης Στρατοπέδου ΕΛΔΥΚ διεξήγαγον σκληρόν και άνισον αγώνα επί τριήμερον παρ’ ότι ουδέν εκ των προϊσταμένων κλιμακίων ενδιεφέρθη δια την τύχη των.

β. Ουδέν των προϊσταμένων Κλιμακίων ενδιεφέρθη δια την αποκατάστασιν συνδέσμου ή επικοινωνίας μετά του εν λόγω τμήματος της ΕΛΔΥΚ.

γ. Αποτελεί άθλον των μαχομένων τμημάτων η απόκρουσις εχθρικών επιθέσεων επί τριήμερον Πεζικού και αρμάτων μάχης υποστηριζομένων υπό αεροπορίας και όγκου πυρών υποστηρίξεως.

δ. Η μη ύπαρξης έστω και ελαχίστης εφεδρείας και η μη δοθείσα τοιαύτη καίτοι υπεσχέθη υπό των προϊσταμένων είχεν ως συνέπειαν την σύμπτυξιν των μαχομένων τμημάτων εκ του Στρατοπέδου.

ε. Λόγω εύρους η διάταξις ήτο σχεδόν γραμμική με αποτέλεσμα της μη υπάρξεως εφεδρείας υπό των υπομονάδων.

ζ. Η οργάνωσις του εδάφους ήτο υποτυπώδης εις έργα εκστρατείας και ορύγματα.

η. Η έλλειψις αντιαρματικών όπλων ήτο καταφανής ως και η τοιαύτη Τ/Θ οχημάτων.

θ. Ανυπαρξία υγειονομικής υπηρεσίας, αι δε επιδέσεις εγένοντο υπό των μαχομένων Αξκών δια τεμαχισμού της λινοστολής των ιδίων ή ετέρων οπλιτών. Ομοίως αι διακομιδαί απησχόλησαν τους μαχομένους Δκτάς τμημάτων αποσπωμένης ούτω της προσοχής των εκ της Δ/κσεως του αγώνος. Αιτηθείσα υποστήριξις από Δνσιν Υγ/ΓΕΕΦ και υποσχεθείσα υπό του Δντού αυτής ουδέποτε έφθασεν εις το πεδίον της Μάχης. Παρά τας ανωτέρω αντιξοότητας άπαντες οι τραυματίαι διεκομίσθησαν εις Νοσοκομείον χάρις κυρίως εις τον ηρωϊσμόν των μαχομένων οπλιτών.

ι. Αποτελεί αίνιγμα δια τους ευρισκομένους κατά τον τριήμερον αγώνα εντός του Στρατοπέδου, ότι υποσχεθείσα ενίσχυσις εις Πεζικόν και Τεθωρακισμένα δεν αφίχθη εις τοποθεσίαν ως και η μη αποκατάστασις στοιχειώδους επικοινωνίας μεταξύ προϊσταμένου κλιμακίου και μαχομένων τμημάτων».

Απόσπασμα από διασωθέν τμήμα της ημερήσιας διαταγής του υποδιοικητή της ΕΛΔΥΚ  αντισυνταγματάρχη Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου για τη μάχη του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, το κολασμένο τριήμερο 14-16 Αυγούστου 1974, προς τα επιτελεία στην Κύπρο και το ΓΕΣ. Το ντοκουμέντο αυτό δημοσίευσε ο ΕΛΔΥΚάριος Αθανάσιος Χρυσάφης στο συγκλονιστικό 1000 σελίδων βιβλίο του «Οι ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛ.ΔΥ.Κ. 1974. Οι τελευταίοι ήρωες, οι εφιάλτες των Αθηνών, η προδοσία της Κύπρου και η εισβολή των εγκληματιών πολέμου του Ούννου Αττίλα».

Ο 90χρονος Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος έσπασε κι αυτός τη σιωπή του και επιβεβαίωσε, μετά από 42 χρόνια, όσα ανέφερε στην ημερήσια διαταγή του. Στο βιβλίο «Το Χρονικό της Μάχης της ΕΛΔΥΚ 14-16/8/1974» ο τελευταίος Στρατοπεδάρχης της ΕΛ.ΔΥ.Κ αποκάλυψε την προδοσία της τότε ανίκανης Ελλαδικής στρατιωτικής ηγεσίας, που εγκατέλειψε 318 αξιωματικούς και οπλίτες να αντιμετωπίσουν την τουρκική πολεμική μηχανή. Και να σκεφθεί κανείς ότι ο Σταυρουλόπουλος δεν υπηρετούσε στην Κύπρο. Στις 13 Ιουλίου συνόδευσε, ως αξιωματικός συνοδός, τη σειρά αντικατάστασης της ΕΛ.ΔΥ.Κ. Οι απολυόμενοι όμως, ενώ είχαν επιβιβαστεί στο Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ από την Αμμόχωστο με προορισμό την Ελλάδα, αποβιβάστηκαν στη Λεμεσό και οδηγήθηκαν και πάλι στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ. στη Λευκωσία, και μαζί τους βεβαίως και ο Σταυρουλόπουλος, γιατί είχε αρχίσει η τουρκική εισβολή.

ΣΙΓΑ ΤΟ …ΑΙΝΙΓΜΑ

Μπορεί ο πρώην σύμβουλος, και δεξί χέρι, του Ozal Halil Sivgin να συνέδεσε – πριν από δύο χρόνια - την παραίτηση του Richard Nixon, στις 9 Αυγούστου του 1974, με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, αλλά μην το πάρουμε και τοις μετρητοίς, γιατί ο Αμερικανός πρόεδρος θα έπρεπε ήδη να είχε παραιτηθεί για άλλους λόγους μέχρι εκείνη την περίοδο. Το σκάνδαλο Watergate ταλάνιζε τη σκέψη και την ύπαρξη του Nixon από τον Ιούνιο του 1972, καθώς από αυτό το διάστημα και μέχρι την παραίτησή του έπρεπε να αντιμετωπίσει τα εκατοντάδες άρθρα των Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπερνστάιν στην Washington Post του Μπεν Μπράντλι, για τη διάρρηξη και τις κοριούς στα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος. «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου» αποδείχθηκε τελικά ότι ήταν μπλεγμένοι στο σκάνδαλο, και πολλοί από αυτούς οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη, ενώ η κυβέρνηση του Nixon φυλλορροούσε σε βαθμό δυσλειτουργίας.

Εκτός των άλλων, στον «σκοτεινό» αντιπρόεδρο του Dwight Eisenhower, κατά την περίοδο 1953-1961, έλαχε η …ευκαιρία να κάνει μία τελευταία προσπάθεια, από το 1969, μήπως και διασώσει την τιμή των όπλων των Αμερικανών στο Βιετνάμ, (βομβαρδίζοντας ανηλεώς την Καμπότζη!), αλλά μετά την κλιμάκωση των επιχειρήσεων αναγκάστηκε το 1973 σε αναδίπλωση, και στην απόφαση για την αποχώρηση των Αμερικανών από την Ινδοκίνα. Ο Nixon, λοιπόν, είχε τις ευκαιρίες του να παραιτηθεί. Το ερώτημα είναι γιατί παραιτήθηκε αμέσως μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο; Οι Αφανείς δημιούργησαν το Watergate για να ρίξουν τον Nixon επειδή γνώριζαν εκ των προτέρων ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα ήταν αντίθετος στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο; Ανοησίες ή απλώς τουρκικές καυχησιές; Τα τουρκικά ΜΜΕ είχαν μεταδώσει τις δηλώσεις Sivgin με τον βαρύγδουπο τίτλο «Η τουρκική εισβολή ανέτρεψε τον Αμερικανό πρόεδρο»!

Να δούμε τι ακριβώς είχε πει τότε ο Halil Sivgin και το αναπαρήγαγαν όλα σχεδόν τα ειδησεογραφικά sites στην Ελλάδα:

"Watergate skandalı, Nixon'un bu katı tutumu yüzünden oldu. Şöyle ki, bizim Kıbrıs'a müdahale edebilmemiz için ABD'nin onayı lazımdı. Ancak Nixon'un onay vermeyeceği düşünülüyordu. Başkan yardımcısının da öyle. O zaman Dışişleri Bakanı Henry Kissenger, 3 numara. Nixon koltuğundan oldu ama Kissenger yerinde kaldı. Ve o bize Kıbrıs için yetki veriyor. Yani Nixon'u ve 2 numarayı koltuğundan düşüren güçler, bizim Kıbrıs'a müdahale etmemiz için Yahudi kökenli Kissenger'i orada tuttu."

 «Το σκάνδαλο Watergate προέκυψε εξαιτίας αυτής της σκληρής στάσης του Νίξον. Εμείς, για να μπορέσουμε να επέμβουμε στην Κύπρο, χρειαζόταν η έγκριση των ΗΠΑ. Αλλά θεωρείτο βέβαιο ότι ο Νίξον δε θα δεχθεί κάτι τέτοιο. Το ίδιο και ο αντιπρόεδρος. Τότε ΥΠΕΞ ήταν ο Κίσινγκερ. Ο Νίξον έχασε τη θέση του, αλλά ο Κίσινγκερ παρέμεινε. Και εκείνος μας έδωσε τη δυνατότητα για την επέμβαση. Δηλαδή οι δυνάμεις, που έριξαν από τη θέση του τον Νίξον, διατήρησαν στη θέση του τον εβραϊκής καταγωγής Κίσινγκερ, για να επέμβουμε στην Κύπρο».

Η δήλωση του Sivgin δεν κομίζει τίποτα καινούργιο. Ο ρόλος του υπουργού Εξωτερικών και προέδρου του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των Η.Π.Α. Henry Kissinger και της υφισταμένης του CIA έγινε γνωστός από τις πρώτες ημέρες του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στα δημοσιεύματα της εποχής. Ο Kissinger υπήρξε εκείνη την περίοδο  ο απόλυτος υπερ-πρόεδρος, σε ένα σύστημα εξουσίας στο οποίο ο πρόεδρος Nixon αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο μίας ντροπιαστικής καθαίρεσης και o αντιπρόεδρος Spiro Agnew αναγκάστηκε σε παραίτηση στις 10 Οκτωβρίου 1973 για υποθέσεις δωροδοκίας και φοροδιαφυγής.

Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζει η συνέχεια των δηλώσεων Sivgin:

«Εάν η Κύπρος βρίσκεται στα χέρια της Ελλάδας, τότε οι ορθόδοξοι δε θα έχουν καλές σχέσεις με το Ισραήλ. Οι πολιτικές Ελλάδας και Ισραήλ είναι αντίθετες μεταξύ τους. Εμείς ως Τούρκοι δεν έχουμε κάποια εχθρότητα με τους Εβραίους. Η επιχείρηση αυτή θα παρεμπόδιζε το να περάσει η Κύπρος στα χέρια της Ελλάδας. Σε περίπτωση που περάσει στα χέρια της Ελλάδας, μπορεί να δημιουργηθεί κίνδυνος για το Ισραήλ. Αυτούς τους υπολογισμούς έκαναν. Αν μη τι άλλο, η Κύπρος χωρίζεται στα δύο. Εμείς φιλονικούμε με την Ελλάδα, αλλά σ' αυτήν την περίπτωση δεν είναι απειλή για το Ισραήλ».

Τα αρχεία αποκαλύπτουν, και με τη βούλα πλέον, ότι η προδοσία εναντίον της Κύπρου έγινε σε αγαστή συνεργασία του Διευθυντηρίου των Αφανών υπό τον Kissinger, του Ετσεβίτ και των ηλιθίων των Αθηνών, που έλαβαν την εντολή να μην αντισταθούν στην τουρκική εισβολή.

«Στάμπλερ: Ο Σίσκο έχει μόλις αναφέρει ότι η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει λάβει την τελική απόφαση να αποβιβάσει δυνάμεις στην Κύπρο… τώρα οι πληροφορίες είναι ότι η απόβαση μπορεί να βρίσκεται σε εξέλιξη μέσα σε μια ώρα. Πρέπει αμέσως να έρθει σε επαφή με τον πρωθυπουργό Ιωαννίδη, και να μεταβιβάσει το μήνυμά τους από την τουρκική κυβέρνηση ότι τα Τουρκικά στρατεύματα δεν θα ανοίξουν πυρ... πρέπει να συστήσεις στην ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει ότι η απευθείας σύγκρουση μεταξύ ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων θα έδινε στους Σοβιετικούς το πλεονέκτημα που ζητούσαν στη Μέση Ανατολή, που θα ήταν καταστροφικό για τα δυτικά συμφέροντα, όχι μόνο..., αλλά και για τα χρόνια που θα ‘ρθουν. Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών είναι έτοιμη να υποστηρίξει άμεσες διαπραγματεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη για την αποκατάσταση της συνταγματικής κατάστασης στην Κύπρο, και έχουμε υπόψη την πιθανή διαδοχή από τον Κληρίδη. Θα υποστηρίζαμε την επιστροφή στο επίπεδο των δυνάμεων που υπήρχαν πριν το πραξικόπημα. Ο Σίσκο θα φθάσει λίαν συντόμως στην Αθήνα και εάν η κυβέρνηση της Ελλάδας συμφωνήσει να προχωρήσει σύμφωνα με τα πιο πάνω, ο Σίσκο θα επιστρέψει αμέσως στην Άκυρα για να προωθήσει αυτές τις ιδέες προς τους Τούρκους. Θα πρέπει να πεις στην κυβέρνηση της Ελλάδας ότι έχουμε κάνει ό,τι μπορούσαμε για να αποφύγουμε μια Τουρκική επέμβαση μετά το πραξικόπημα. Τώρα που έχει συμβεί, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να συνεργαστεί».

Ο Ουέλς Στάμπλερ διετέλεσε πρέσβης και υφυπουργός Εξωτερικών για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Με τον Στάμπλερ και τον πρέσβη στη Λευκωσία Ρόμπερτ Μακ Κλόσκι, καθώς και με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Ρόμπερτ Ίνγκερσολ συνομιλούσε ο Kissinger εκείνες τις κρίσιμες ώρες. Τις αποκαλυπτικές συνομιλίες είχε δημοσιεύσει από το 2004 ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Μακάριος Δρουσιώτης.

Οι μακελάρηδες του ελληνισμού στην Κύπρο «χτύπησαν» στο ψαχνό, αφού προηγουμένως δημιούργησαν ένα ανατριχιαστικό κενό πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας στην Ελλάδα και στην Κύπρο μέχρι και την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου του 1974. Πάγια τακτική της Άγκυρας στα πογκρόμ εναντίον των Ρωμιών.

ΚΡΑΤΑΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΗ Η ΙΝΤΡΙΓΚΑ

Η κυπριακή τραγωδία του 1974 ήταν αποτέλεσμα πολύχρονων μεθοδεύσεων, που ξεκίνησαν αμέσως μετά τη λήξη του β΄ παγκοσμίου πολέμου. Στη μυστική αναφορά της 12^ης Ιουνίου 1944 του τότε υπουργού Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας Άντονι Ήντεν, με τίτλο «Βρετανικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, Οδηγίες προς τα ανώτερα στελέχη της Ιντέλιτζενς Σέρβις» αναφέρονται μεταξύ πολλών άλλων, φοβερών και τρομερών, και τα εξής:

«Όλα τα μέλη της Ελληνικής βασιλικής οικογένειας εδήλωσαν ενώπιον του Βρετανικού θρόνου με έμφασι και κατηγορηματικά, ότι θα παίξουν τον ρόλο τους – θα πράξουν παν το δυνατόν – να αναγνωρίσουν την Μ. Βρετανίαν κυρίαρχον της Νήσου Κύπρου και να μηδενίσουν τις απαιτήσεις των Ελλήνων πολιτικών περί Ελληνικών δικαιωμάτων επί της Κύπρου. Επί πλέον, υπάρχει η πιθανότης να επαναστατήσουν οι Έλληνες, όταν έρθει ο καιρός να τηρήσουμε και τιμήσουμε την μυστική συμφωνία του 1941 με τους Τούρκους και γίνει η μεταφορά της κυριαρχίας της Κύπρου στην Τουρκία. Τότε (εμείς) οφείλουμε να υποστηρίξουμε τον Γ. Παπανδρέου με κάθε μέσον, να του δώσουμε εντολή να σχηματίση κυβέρνηση, ή καλύτερα, να νοθεύσουμε τις εκλογές για να κερδίση με πλειοψηφία… Ολόκληρη η διπλωματική δύναμις της Βρετανικής Αυτοκρατορίας θα χρησιμοποιήση κάθε τρόπο να πείση, να πιέση, να εκφοβίση ή να αγοράση εκείνους τους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι θα μπορέσουν να αλλάξουν την πορεία των εκλογών προς όφελός μας».

Ποια ακριβώς ήταν η εντύπωση του τουρκόφιλου Άντονι Ήντεν για τους Έλληνες πολιτικούς; «Για μένα αποτελεί μία αστείρευτη πηγή απορίας, που τόσοι πολλοί ηλίθιοι έχουν καταφέρει να αναμιχθούν σε πολύπλοκες πολιτικές υποθέσεις και τους εμπιστεύονται στη διαχείριση υψηλών κυβερνητικών θέσεων, αυτούς τους ανθρώπους που τρέφονται με αλαζονεία, και λαδώνονται για ικανοποίηση εγωϊστικών φιλοδοξιών, και μπορούν να γίνουν ταπεινοί μας δούλοι τόσο εύκολα. Και έχουμε πολλά παραδείγματα να αποδείξουμε αυτά που λέμε, επεισόδια που φανερώνουν την άκρα ανικανότητα και την πολιτική αγραμματοσύνη σχεδόν όλων των Ελλήνων πολιτικών και διανοουμένων που ασχολούνται με ένα από τα παλαιότερα, το πλέον έντιμο και το πλέον απαιτητικό επάγγελμα στη διακυβέρνηση και στην νομοθεσία».

Ο Γρηγόριος Μπέλλος στο αριστουργηματικό του πόνημα «Διαχρονική Συνωμοσία. Αισχρόν εστί σιγάν της Κύπρου αδικουμένης» ξεσπά: «Όταν η παγκόσμια μονοφυλετική δικτατορική κεφαλαιοκρατική εξουσία ξεμπερδέψει με την Παλαιστίνη, το Ιράκ, το Ιράν, την Συρία, τότε δυστυχώς θα έρθη η σειρά της Κύπρου (και του Αιγαίου και της Κρήτης). Είναι δυνατόν να υπάρχουν λειψεγκέφαλοι οι οποίοι να αρνούνται την γνώση, την έρευνα, την εμβάθυνση και γενικά την ελληνουσία; Και τελικά είναι συμπτωματικό ότι όλοι αυτοί καθορίζουν την εθνική μας πορεία; Ως πότε; Σαν το θέατρο σκιών όπου τα μωρά (και οι μωροί) δεν θέλουν να ξέρουν ότι κάποιοι κινούν παρασκηνιακά τις μαριονέτες και εμφανίζονται αυτές ζωηρές, πλήρως όμως κατευθυνόμενες στο προσκήνιο».

Τώρα θα μου πείτε: Καλά είναι δυνατόν; Γίνονται αυτά; Να αδειάσει η Κύπρος από τον πληθυσμό της; Μα, εδώ αδειάζουν τη Συρία και το Ιράκ και ετοιμάζονται να μεταφέρουν στην Ευρώπη και τους πρόσφυγες από τους καταυλισμούς της Ιορδανίας και του Λιβάνου. Εάν η χρονική συγκυρία δεν έφερνε το 2004 στην κυπριακή προεδρία τον Τάσσο Παπαδόπουλο και περνούσε το σχέδιο Ανάν, οι «γνωστοί άγνωστοι» θα είχαν δώσει τον έλεγχο της Κύπρου στο 18% των Τουρκοκυπρίων του 1974. Βρετανία και Η.Π.Α. είχαν επιδοθεί σε μία λυσσασμένη προσπάθεια για την αποδοχή του σχεδίου Ανάν, συνεπικουρούμενες από προδοτικές πολιτικές δυνάμεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο. Ο κυπριακός λαός τους έδωσε συντριπτική αποστομωτική απάντηση. ΟΧΙ!

Στις αρχές του 19^ου αιώνα στην Κύπρο υπήρχαν μόνον Έλληνες. Τον ελληνισμό του νησιού, κατά την περίοδο 1779-1999, κατέγραψε μέσα από μελέτη των γαλλικών αρχείων ο Χάρης Τσιρκινίδης στο βιβλίο του «Αγώνες χωρίς δικαίωση». Δέκα χρόνια μετά την επανάσταση του 1821, και αφού προηγήθηκαν εκατόμβες νεκρών για αντίποινα στον Αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, στο νησί είχαν απομείνει 60.000 Έλληνες, ενώ άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτοι «Τουρκοκύπριοι» εξαιτίας των ομαδικών πραγματικών ή εικονικών εξισλαμισμών που επέβαλαν οι οθωμανικές αρχές. Αυτή τη μαγιά των εξισλαμισμένων Κυπρίων χρησιμοποίησε, για τα σχέδια της εναντίον του Ελληνισμού, η ελεγχόμενη από τους σιωνιστές βρετανική διοίκηση, καθώς όλο το βρετανικό χαρτοφυλάκιο είχε περάσει στα χέρια τους.

Η Κύπρος είχε την ατυχία να χαρακτηριστεί ως ο καλύτερος γεωγραφικά και γεωπολιτικά χώρος για εγκαταστάσεις και υπηρεσίες παρακολούθησης και συλλογής πληροφοριών σε παγκόσμιο επίπεδο, ιδιαιτέρως σε ότι αφορά το πρώην σοβιετικό και νυν ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο, αλλά και τον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής. Διαβάστε «Το Απόρρητο Ημερολόγιο της Κ.Υ.Π. για την Κύπρο» του Μάνου Ηλιάδη και θα καταλάβετε την προδιαγεγραμμένη μοίρα του Ελληνισμού της Κύπρου.

Το 1956, την 3^η ημέρα του πολέμου του Σουέζ ο Μπεν Γκουριόν δήλωσε στην Κνεσσέτ ότι ο πραγματικός λόγος για τον πόλεμο ήταν «η αποκατάσταση του βασιλείου του Δαυίδ και του Σολομώντα» μέσα στα βιβλικά του όρια. Αμέσως σχεδόν όλα τα μέλη της Κνεσσέτ σηκώθηκαν και άρχισαν να τραγουδούν τον ισραηλινό εθνικό ύμνο. Ποιος τα γράφει αυτά; Ο μεγάλος ουμανιστής Εβραίος καθηγητής της Οργανικής Χημείας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ Ισραήλ Σαχάκ, ο οποίος πέρασε τα παιδικά του χρόνια στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και κυρίως στο Μπέργκεν – Μπέλσεν! Ο Σαχάκ με μία εμβριθή ανάλυση ανέπτυξε, πριν από 20 χρόνια σε βιβλίο του, ποια θεωρούνται «βιβλικά» όρια στο Ισραήλ. Ε, λοιπόν, στα "βιβλικά" όρια εκτός από την περιοχή Συρίας και Ιράκ, που αδειάζει στις μέρες μας με την αμέριστη συνδρομή των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, συμπεριλαμβάνεται και η Κύπρος!

Για το λόγο αυτό ο Σιμόν Πέρες δήλωσε, στο MEGA στις 3/8/2012, ικανοποιημένος από τις εξελίξεις στις χώρες που τις χτύπησε κατακούτελα η …αραβική άνοιξη και μας υπενθύμισε ότι «έχουμε παγκόσμια οικονομία χωρίς παγκόσμια κυβέρνηση και εθνικές κυβερνήσεις χωρίς έλεγχο των οικονομιών τους»! Τι δεν καταλαβαίνεις;